W Katolickim Stowarzyszeniu Młodzieży, nawiązując do przedwojennej tradycji, formacja obejmuje trzy, wzajemnie się uzupełniające aspekty: duchowy, intelektualny i kulturalno-sportowy.

KSM zakłada wolność dostosowania formacji w oddziale/kole do potrzeb danego środowiska młodzieżowego. Najczęsciej przyjmowaną formą formacji są cztery rodzaje spotkań: Formacyjne, modlitewne, integracyjne i akcyjne.

Droga Ucznia. Trzy etapy formacji serca

Podstawowymi materiałami formacyjnymi w tym roku w KSM Diecejzi Siedleckiej są konspekty "Droga Ucznia. Trzy etapy formacji serca”. Jest to 18 konspektów spotkań podzielonych na 3 etapy zaawansowania dostosowane ze względu na wiek i doświadczenie młodych. Wszystkie spotkania mają przygotowane prezentacje multimedialne i załączniki, które współgrają z treściami zawartymi w konspekcie. W każdym konspekcie znajdziemy również propozycje zabaw i ćwiczeń integracyjnych.




dzienniki duchowe - WZRASTAJ ZE SŁOWEM

Dziennik Duchowy jest narzędziem do codziennej pracy nad sobą poprzez rozważanie Ewangelii, którą proponuje Kościół na dany dzień roku liturgicznego. Do każdego fragmentu przygotowane jest krótkie rozważanie pomagające wejść w medytację Słowa Bożego.

Dodatkowo zadane pytania i propozycja konkretnych zadań skłaniają do wyciągania wniosków i wcielania Słowa w codzienne życie. Dziennik zawiera także materiały pomocne w przygotowaniu się do sakramentu pokuty. Bardzo ważnym elementem dziennika są cotygodniowe podsumowania oraz przestrzeń do planowania. Jak w każdej pracy, także tej duchowej – plan to podstawa. Jeśli chcesz rozpocząć konkretną pracę nad sobą – dziennik duchowy jest właśnie dla Ciebie!

Dziennik wydawany jest kwartalnie. Można go zamówić poprzez sklep Wydawnictwa Gotów. Istnieje także możliwość nabycia dziennika w formie prenumeraty rocznej. Więcej informacji na stronie www.gotow.pl




Czas na GOTÓW! (materiały dodatkowe)

„Czas na gotów” to narzędzie, które ma być pomocą w podjęciu najważniejszej w życiu młodego człowieka decyzji – powiedzenia swojego „Gotów” na życie z Bogiem tu i teraz. To najlepszy czas, by poznać siebie i rozwinąć skrzydła ku niebu.

Cykl zaplanowanych w ramach programu formacyjnego spotkań opiera się na następującym schemacie: jedno spotkanie w miesiącu poświęcone jest tematyce tożsamościowej, dotyczącej KSM, by poznawać narzędzia, jakie daje KSM, i pobudzać ducha jedności i apostolstwa. Drugie obejmuje temat formacyjny – opracowany i zaproponowany, by patrzeć szerzej na Kościół, otaczający nas świat i ludzi, wychowywać do założenia rodziny. Dwa wskazane wyżej spotkania są w ciągu miesiąca obowiązkowe, następne – modlitewne i integracyjne są jedynie propozycją. Sugerujemy, aby Kierownictwo Oddziału dobierało je w miarę lokalnie określonych potrzeb i możliwości, a inspiracją będą przygotowane wskazówki i treści, dostępne wraz z materiałami formacyjnymi.


pojęcie

     Pojęcie formacji jest niełatwe do zdefiniowania. Encyklopedia Katolicka formacją nazywa „wywieranie trwałych wpływów przez jedną osobę, grupę, instytucję na osobowość innego człowieka w celu ukształtowania w nim psychicznych struktur poznawczo-oceniających z internalizacją systemu przekonań i systemu wartości oraz wytworzenia z nich umiejętnych działań w określonym kierunku” (EKT. 5, s. 389). Jest to więc pewien proces, który poprzez poznanie i weryfikację, w mocy autorytetu i zobowiązującej hierarchii wartości, prowadzi do realizacji działań.

      Nas jednak nie interesuje formacja w znaczeniu ogólnym, li tylko pojęciowym, lecz formacja chrześcijańska. O niej to mówi i ją określa Jan Paweł II w adhortacji apostolskiej o powołaniu i misji świeckich w Kościele i świecie „Christifideles Laici”. Jest to „stały proces osobistego dojrzewania i upodabniana się do Chrystusa, zgodnie z wolą Ojca, pod kierunkiem Ducha Świętego” (57). Jest to proces, który zakłada permanentny dialog między Bogiem a człowiekiem. Bóg jest tym, który wzywa, powołuje, a człowiek udziela odpowiedzi. Warto zwrócić uwagę na ten aspekt trynitarny, by wniknąć głębiej w decyzję odpowiedzi. Nie wolno o tym zapominać w naszej pracy, wszelkiej działalności w KSM-ie. Na Bogu opieramy wszelkie zamierzenia, zadania. Upraszczając: On nas formuje, On nas uczy, On pozwala działać. Im bardziej istnienie i działalność KSM będzie oparta na oddaniu się Chrystusowi Królowi, tym silniejsze i dynamiczniejsze będą struktury poszczególnych oddziałów i kół, jak i całe Stowarzyszenie.

konieczność integralnej i stałej formacji świeckich (por. ChL 57)

     Formacja, którą m.in. podejmujemy w KSM-ie, kieruje się ogólnokościelnymi wskazaniami. Jest ona koniecznością, niejako nieustanną pozytywną odpowiedzią, owocem dialogu. I obejmuje wszystkie dziedziny życia i władz człowieka, co zakłada jej integralność. Formacja powinna obejmować całą osobę. Powie św. Ireneusz: „Chwałą Boga jest żyjący człowiek”. Tak, człowiek w całej swej rzeczywistości. (kondycji) jest potrzebny do uświęcenia. Cała jego sfera poznawcza, afektywna, działanie winno być w harmonii. I nie tylko to, ale też i jego historia, środowisko, rodzina, wspólnota… Nie wystarczy sama pobożność, ani samo działanie.

     Tej myśli Kościoła podporządkowuje się KSM, które w swoich zapisach statutowych mówi, iż szczególnym zadaniem tej organizacji jest: „pomoc we wszechstronnym rozwoju młodego człowieka” (§ 14 pkt. l).

     Formacja winna być permanentna, stała. Ten rys stałości w perspektywie czasu pozwala na nadzieję, że świat przemieni swe oblicze, a człowiek wróci do tego, do czego tęskni najbardziej. Odzywa się tu augustiańskie: „Stworzyłeś nas bowiem jako skierowanych ku Tobie. I niespokojne jest serce nasze, dopóki w Tobie nie spocznie” (Św. Augustyn. Wyznania. Wa-wa 1978 s. 5).

formacja to prawo i obowiązek wszystkich (por. ChL 63)

     Formacja, aby spełniła wszystkie wymagania wynikające z definicji, nie jest i nie może być zastrzeżona tylko dla określonych instytucji czy niektórych osób. Nikt nie ma „monopolu” na Pana Boga. Mówi Kościół w swoich dokumentach (por. DM 21, 41, DB 15, KL 105), że formacja jest „prawem i obowiązkiem wszystkich” (ChL 63), to znaczy, że nie jest czymś fakultatywnym, ale ma charakter obligatoryjny.
Kiedy więc powołano, reaktywowano Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży pragniemy podkreślić to pierwsze słowo z nazwy, zobowiązano się by wszyscy jego członkowie, podjęli się wypełnienia wskazań Kościoła dotyczących ludzi świeckich w ich powołaniu i misji. Nie podejmując się tych zobowiązań sprzeniewierzylibyśmy się Kościołowi, nie bylibyśmy autentycznymi katolikami.
Duchowość rozumiana tu jako życie według Ducha jest dla wszystkich typów charakterów, bo wszyscy są podmiotem życia łaski. Dla każdego jest miejsce w Kościele. Prawdziwy wymiar i rozwój duchowości może bazować tylko na zdrowym, normalnym człowieczeństwie.



10 Zasad KSMowicza

Każdy młody członek, który pragnie związać swoją drogę życia i wiary w Boga poprzez przynależność do Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, powinien poznać i stosować w działaniu dziesięć zasad. Dotyczą one każdego człowieka, ale KSM-owicz w ich przestrzeganiu powinien nieustannie wzrastać i świecić przykładem dla innych.

  1. Kochaj Boga, szerz Królestwo Chrystusowe w swojej duszy, w swojej rodzinie i w swym środowisku.

Bóg jest Najlepszy, Najmędrszy i Wszechmocny, jest naszym Ojcem. Bogu wszystko zawdzięczamy. Musimy dbać o wszystkich, dla których możemy coś zrobić, aby byli lepszymi katolikami. Mamy szerzyć naukę Chrystusa w swej rodzinie, wśród sąsiadów, w otoczeniu szkoły, uczelni, pracy i wśród innych członków narodu.

  1. Służ czynnie Kościołowi i Ojczyźnie.

Miej oczy szeroko otwarte, od razu rób wszystko, co dobrego możesz. Jako światły Katolik stajesz się obrońcą Kościoła odpierając ataki na religię, kierując przeciwników Boga. Praca dla Ojczyzny ma większe znaczenie niż obrona na polu bitwy. Kiedy trzeba jej będzie bronić, nie powinieneś uchylać się od tego.

  1. Kształcić swój umysł, swą wolę, swe serce.

Nie żałuj czasu na czytanie dobrych książek, słuchanie dobrych wykładów. Bierz udział w pożytecznych rozmowach, pogadankach, ćwiczeniach. Trzeba mieć umysł jasny i prawdziwą wiedzę. Nawet najjaśniejszy umysł nie wystarcza, tam, gdzie nie ma silnej woli. Ćwicz więc wolę, a serce swe uczyń wrażliwym na potrzeby innych.

  1. Szanuj swą godność,

    bądź prawy i czysty.

Wielka jest godność człowieka, stworzonego przez Boga, odkupionego przez Syna Bożego. Wielka jest godność młodego człowieka. Staraj się byś niczym niegodnym imienia tego nie splamił. Bądź prawy i czysty, unikaj grzechu, zwłaszcza nieczystego.

  1. Pracuj chętnie, cudzą pracę szanuj, dąż do sprawiedliwości społecznej.

Roztropnie kierowaną pracą możemy budować silną i szczęśliwą Polskę. Kto umie pracować i zna trud pracy, ten nigdy nie pokusi się o zniszczenie owoców cudzej pracy, ani dorobku poprzednich pokoleń, czy dobra wspólnego.

  1. Szerz chrześcijańską kulturę życia. Bądź uprzejmy, koleżeński, pomagaj chętnie bliźnim.

Grzeczność i uprzejmość charakteryzuje dojrzałego chrześcijanina, który nie ma rozchwianej osobowości, ale w każdej sytuacji potrafi się znaleźć i uszanować innych ludzi.


  1. Obowiązki spełniaj sumiennie, bądź karny i posłuszny.

Sumienność i punktualność są niezbędne w każdej pracy. Bez nich wszystko, co robimy, będzie niedokładne. Praca zbiorowa wymaga od nas podporządkowania się, karności i posłuszeństwa. Bez dobrego kierownictwa i karności marnuje się wiele sił i środków.

  1. Dbaj o zdrowie i rozwój fizyczny.

Uprawiaj ćwiczenia fizyczne, nie używaj napojów alkoholowych. Sport, turystyka, ćwiczenia fizyczne, to nie tylko rozrywka, ale także ważny czynnik kształtowania osobowości i wzmocnienie sił fizycznych. Katolik jest nie tylko człowiekiem wielkiego „ducha”, ale i harmonijnie rozwiniętego ciała. Troska o integralny rozwój psychofizyczny jest także wykładnikiem naszej osobistej wiary. Dlatego zwracamy uwagę na twórczy wypoczynek i kulturalne, urozmaicone spędzanie wolnego czasu.

  1. Bądź gospodarny, oszczędny, cudze dobro szanuj.

Polska potrzebuje dzisiaj dobrych „gospodarzy”. Budujemy nasze państwo po wielu latach rabunkowej gospodarki. Ucz się gospodarować swoimi pieniędzmi i staraj się je jak najlepiej „zainwestować”.

  1. Bądź stały w przekonaniach wytrwały w działaniu, pogodę ducha nieś w swe otoczenie.

Myśląc o Bogu w świecie wyrabiaj sobie katolicki pogląd nas świat. Tym przekonaniom masz pozostać wierny. Bądź wytrwały w postępowaniu według swoich zasad, chociażby narażało cię to na nieprzyjemności, czy drwiny. Zadowolenie z tego, że wytrwałeś, będzie dla ciebie najlepszą nagrodą. Pogoda ducha i uśmiech niech promieniują z twojej osobowości. Spokój i umiejętność rozładowywania napiętych sytuacji niech będą darem jaki możesz zaofiarować innym. Wystrzegaj się taniej rozrywki i beztroskiej wesołkowatości.

Hosanna Festival
Wydawnictwo Gotów
Polak z Sercem
Jerycho Młodych
Katolickie Radio Podlasie
Echo Katolickie
Faro TV
Caritas Diecezji Siedleckiej